Finlay bij de brandweer

“Alarm, alarm… Er stonden vier brandweerwagens voor onze deur! De brandweermannen kwamen

Finlay groeten en gaven hem een brandweerjas, handschoenen en een muts, want hij ging met hen mee op stap.

Finlay en zijn broer en zus mochten meerijden met de brandweerwagen. Het konvooi maakte een rit door de velden en Finlay mocht de sirene opzetten.

Tot de brandweer plots een oproep kreeg over een brand! In het veld was er een brand die dringend geblust moest worden. Finlay werd in zijn rolstoel geplaatst en kreeg instructies van een brandweerman over hoe de spuit werkte, zodat hij de spuit zelf kon hanteren en aan de hendel kon trekken. Een enorme hoeveelheid water spoot op de brand en toen was er plots een grote wolk rook en iedereen verdween in de mist!

Toen de brand goed geblust was, keerden we terug met de brandweerwagens door de velden naar de kazerne. Daar mochten Finlay en zijn broer met de ladderwagen helemaal naar de top van de oefentoren. Toen ze bijna boven waren, begon Finlay te roepen: hij had iets gezien… Helemaal boven hing een brandweerhelm met zijn naam op! Wat was Finlay trots dat hij die mocht opzetten.

We kregen nog een rondleiding in de kazerne en in het controlecentrum, waar alle computers staan. Er werd getoond hoe de oproepen binnenkomen. Het was allemaal heel opwindend, maar het was tijd voor een beetje rust. De sterke brandweerlui droegen Finlay naar boven, naar hun eetzaal, waar we iets dronken. Moe maar voldoen keerden we naar huis. De jas en helm kregen meteen een prominente plaats in Finlay’s slaapkamer. De volgende ochtend vertrok hij met de bus naar school… met een jas van de brandweer en een echte brandweerhelm op!” – Mama van Finlay