Een dag met de para’s

Ik wil para zijn
Laurent, 17
“De dag begon toen ik om half vijf’ s ochtends werd wakker gemaakt. Toen het wensteam aankwam, vertrokken we vol kriebels naar Schaffen in Diest ( wat ik toen niet wist). Eenmaal aangekomen was ik al super blij toen ik zag dat het met de para’s te maken had! Maar het leukste nieuws volgde nog. Ik mocht een duo parachutesprong doen vanaf een hoogte van vier km met een echte para! Ik was compleet sprakeloos en super blij.
Het was een hele voorbereiding voor de sprong. Ik kreeg een harnas aan, de juiste houding werd aangeleerd voor in de lucht en ik leerde ook hoe de parachute zak eruit zag en aan welke touwtjes je moet trekken om de parachute te openen!
Toen kwam op eens het nieuws dat het vliegtuig er was en we in mochten stappen. De kriebels en de adrenaline werd heviger en heviger. Eenmaal in de lucht was het echt een prachtig uitzicht over Schaffen en de buurtgemeenten. Na een twintigtal minuten zeiden ze dat we ons mochten gereed maken om te springen. Eerst nog controle van de uitrusting, dan aan elkaar vasthaken en wachten tot je aan de beurt was om te springen. De mensen voor ons waren er allemaal uitgesprongen en dan was het aan de para, ik en de cameraman.
Ik nam mijn houding aan en keek over de rand naar beneden. Wat een super mooi zicht. Ineens waren we weg aan 200km/uur naar beneden in vrije val. Tegenover ons de cameraman die ons filmde. Er was enorm veel wind en ik hoorde niet eens mezelf schreeuwen van plezier. Na vijftig seconden vrije val trok de para zijn parachute open en zweefden we over Schaffen. Na een paar toertjes te hebben gemaakt landen we precies waar we moesten zijn, op ons poep. Er kwamen een heleboel mensen afgelopen met de vraag of ik het leuk vond en tuurlijk was mijn antwoord ‘ Ja’!!
Na de parachutesprong mochten we nog wat rondlopen in de kazerne en daar blijven eten. Rond half drie vertrokken we uit de kazerne. Op de terugweg stopten we bij een super mooi Amerikaans fast food restaurant (route 46) in Oudenaarde waar ze echt prachtige hamburgers hadden. Ik nam de ‘Rocky Mountain’, een hamburger met negen verschillende lagen. Hij was ongeveer vijftien cm groot, natuurlijk kreeg ik hem niet helemaal op maar hij was verrukkelijk.
Het was een dag om nooit meer te vergeten!” – Laurent